Koç University Hospital

Koç University Hospital

Spitali i Universitetit Koç filloi aktivitetin në shtator të vitit 2014 si spitali universitar për arsim dhe kërkim i Universitetit Koç.

I ndodhur në Kampusin e Shkencave Shëndetësore të Universitetit Koç në Topkapı, Stamboll, qëllimi i spitalit është “zbatimi i qasjeve mjekësore bashkëkohore me cilësinë më të lartë dhe në mënyrë transparente”. Kampusi i Shkencave Shëndetësore, i cili shtrihet në një sipërfaqe prej 220.000 metrash katrorë, përfshin Fakultetin e Mjekësisë, Fakultetin e Infermierisë, laboratorë kërkimorë dhe “Qendrën e Mësimit të Avancuar dhe të Simulimit”. Me qasjen e tij inovative dhe ekipin dinamik sipas standardeve të Amerikës së Veriut, Kampusi i Shkencave Shëndetësore synon të kontribuojë në krijimin e burimeve njerëzore të kualifikuara në sektorin shëndetësor. Studentët e Fakultetit të Mjekësisë të Universitetit Koç, pasi përfundojnë tre vitet e para të studimeve në kampusin e Rumelifenerit, nga viti i katërt vazhdojnë arsimin klinik në Spitalin e Universitetit Koç.

Në vitin 2016, në spital filluan të operojnë Qendra e Diagnostikës Gjenetike, Qendra e Fertilizimit In Vitro dhe Qendra e Transplantit të Palcës së Kockës për të Rritur; në vitin 2017 nisën shërbimet Gamma Knife (Radiokirurgjia), Dermatologjia Kozmetike, Mjekësia Nënujore dhe Qendra e Oksigjenoterapisë Hiperbarike, si dhe faza e parë e RMK AIMES u hap për përdorim. Që nga viti 2019, spitali ka zgjeruar kapacitetin në 371 dhoma njëpersonëshe për pacientët e shtruar, 55 njësi të kujdesit intensiv dhe gjithsej 49 njësi të kimioterapisë. Në 14 sallat e operacionit janë kryer mbi 32.200 ndërhyrje kirurgjikale.

Që nga fillimi i shërbimit, Spitali i Universitetit Koç ka ofruar trajtim me shtrimin e afërsisht 51.000 pacientëve, prej të cilëve rreth 49.600 kanë qenë pacientë ndërkombëtarë, si dhe trajtim ambulator për mbi 834.000 persona.

Dizajni arkitektonik i Spitalit të Universitetit Koç pasqyron qasjen e tij ndaj kujdesit dhe trajtimit të pacientëve. Në përputhje me parimin e transparencës së adoptuar, duke ruajtur privatësinë e pacientëve, në dizajnin e brendshëm është përdorur gjerësisht xhami. Për shkak të rëndësisë së dhënë kërkimit, laboratorët kërkimorë janë vendosur në qendër të kompleksit spitalor. Gjithashtu, është shmangur ndarja hapësinore midis disiplinave dhe departamenteve, duke synuar ndërtimin e një sistemi gjithëpërfshirës, ku praktikat klinike e plotësojnë njëra-tjetrën, vihen në pikëpyetje dhe funksionojnë me frymën e ekipit.